Ben ik een laatbloeier?
Vorige week in de laatste bijeenkomst van de 5-weekse Heerlijke Herfst Mindful Walk Cursus, liepen we op de Ginkelse hei. Alle hei is al uitgebloeid en heeft een bruine kleur gekregen.
Ineens valt mijn oog op een paars heide plantje. Tussen alle bruine hei staat zij vol te shinen! Met ons drietjes staan we over haar heen gebogen en haar te bewonderen om haar mooie diepe paarse kleur. Typisch een laatbloeier zegt Karin. “Ja zeg ik” en samen lachend lopen we verder op onze route.
Toch laat het moment me niet los. Het woord laatbloeier laat me niet los. Het heeft voor mij iets negatiefs in zich, het heeft iets weg van “te laat”...
En ik merk dat ik het koppel aan mezelf, aan mijn pad, aan wat ik op dit moment allemaal aan het doen ben.
Ik ben in maart 50 geworden en voel me nog steeds in de bloei van mijn leven. Ik heb het afgelopen jaar weer héél erg gevoeld wanneer ik gelukkig ben en wat ik dan aan het doen ben. Coachen en buiten in de natuur zijn, maken daar een groot deel van uit.
Ik heb mijn fulltime baan teruggebracht naar 27 uur en zo tijd voor mezelf gekocht om verder uit te zoeken en te voelen wat voor moois ik allemaal op mijn pad tegenkom en wat ik daar mee wil. Mindful & More en het hebben van een eigen website is daar een voorbeeld van. Zó’n stap heb ik nog nooit zo concreet gezet.
Ik voel me eigenlijk net als ’t paarse heideplantje. Ik wil mezelf ook laten zien, opvallen en shinen! En ben ik misschien ook wel een laatbloeier...
Van Dale over Laatbloeier
laat·bloei·er (meervoud: laatbloeiers)
1 (m) laatbloeiende plant
2 (m,v) iem. die laat tot ontwikkeling komt
“Iemand die laat tot ontwikkeling komt”. Nou, dan ben ik maar laat. Maar als jullie net zo verwonderd en onder de indruk naar mij kijken zoals wij vorige week naar het mooie paarse heide plantje, dan ga ik daarvoor!
Jeahhhhhhh, Ik ben een laatbloeier!
Liefs Ingrid
