Geknakt…

Zomaar, ineens

Gisteren was je nog heel, was je nog stevig en was er aan de buitenkant nog niks te zien

En nu hang je daar

Niet gebroken, want je houdt je nog vast aan beide kanten

Geknakt

Ik zie je

Hangen

Nog vast aan beide kanten

En nu

Wachten tot je breekt

Tot je de grond raakt

En dan langzaam vergaat

Verrot

Door het weer, de regen, de wind

Ik hoop op hulp

Dat je weer bij elkaar wordt gebracht

Een Ring om je weer stevig te maken

Of misschien dat je verder gaat in een andere vorm

Dat je een nieuwe functie krijgt

Dat je afscheid neemt van een deel van je dat je niet meer dient

Ik hoop op hulp

Want je zo zien maakt me verdrietig 

Mensen zien je

Stappen over je heen

Lopen om je heen

Geknakt, nog niet gebroken…

Hulp is onderweg 

Ik zie je