I Love You
De eerste keer dat ik bewust reflecteerde op mezelf was tijdens mijn opleiding agogisch werk. Er ging een wereld voor me open. Ik was 17.
Het bracht zoveel bij me teweeg, dat ik me kan herinneren dat ik tegen mijn moeder zei dat iedereen deze opleiding zou moeten doen. Ik ging verbanden zien, dingen begrijpen en het is het begin geweest van mijn (bewuste) reis in persoonlijke ontwikkeling.
De tweede keer was tijdens mijn Psychoanalyse Therapie. Terug van uitzending in 1998 en gesetteld met mijn lief, had ik last van emoties die niet pasten bij de gebeurtenissen van dat moment. Ik was 28.
Ik maakte kennis met mijn innerlijk kind. Ik die zorgde voor de ander, hun straatjes schoon veegde en daardoor niet genoeg voor mezelf zorgde. Een wereld ging voor me open. Ik mocht meer voor mezelf gaan zorgen, mezelf belangrijk gaan vinden. Mijn symbiotische relatie met mijn moeder werd even aangetipt, maar daar mocht toen nog niemand aankomen. Mijn moeder was als een vriendin, ik was haar steun en toeverlaat. Ik wist alles van haar en zij van mij.
De derde keer ging ik echt door de modder. Tijdens mijn opleiding tot Trainer en Coach met Ziel en Zakelijkheid, was er geen ontkomen meer aan. Ik was 41.
Mijn verlangen was bedekt door angst. Angst om niet nodig te zijn, angst om van mijn voetstuk te vallen, angst om niet goed genoeg te zijn, angst om iets voor mezelf te willen. Mijn eigenwaarde onttrok ik uit de waardering van de ander. Hoe goed ik was, hoe goed ik iets kon, hoe trots men op mij was. Ik mocht loslaten. Ik mocht loskomen. Ik moest loskomen. Loskomen van mijn moeder. Ik mocht op mijn plek gaan staan en mijn verlangen de ruimte geven. Mijn verlangen leren voelen, mijn verlangen leren kennen.
De vierde keer was minder heftig. Ik had al veel innerlijk werk gedaan. Wel weer door de modder, maar niet zo diep dit keer. Tijdens mijn opleiding tot Leefstijl- en Vitaliteitscoach. Ik was 49.
Ik was mijn verlangen kwijtgeraakt. Was weer bezig met ploeteren en volhouden en leefde vanuit mijn hoofd. Verdoofde mezelf met dingen die niet goed voor mij waren, maar wel lekker voelde. Ik was weer gaan roken, dronk een aardig drankje en dacht vaak “You Only Live Once”. Toch had ik een weten dat ik iets anders wilde, maar wist nog niet precies wat.
Het bleek het ZIJN van Coach. In alles voelde ik dat het meenemen van anderen in het zetten van stappen op hun pad, mijn pad is. Ik ben een helper. Door anderen te helpen, help ik mezelf. Door anderen te helen, heel ik mezelf. Door anderen te geven, geef ik mezelf.
De vijfde keer is nu. Ik ben 52.
Ik weet en ik voel. Op mentaal, emotioneel, fysiek, energetisch en spiritueel niveau. Als een lotus heb ik de modder nodig om te groeien. Ik mag in het licht stappen, mezelf volledig laten zien. Aan jullie en aan mezelf. Ik ga verder op mijn pad. In mijn opleiding als systemisch coach heb ik het gezien en gevoeld. De belemmeringen om geen stap te doen lagen op mijn voeten. Het enige wat ik te doen had, was er overheen stappen. Én ik heb de stap gezet. Én het voelt super spannend én ik weet niet waar de reis me allemaal gaat brengen, én het voelt super goed. Het is de enige plek waar ik hoor te zijn, precies hier en precies nu.
Mijn Zielsmissie is om anderen te helpen in hun reis van hoofd naar hart. In hun worsteling van zelfliefde en erkenning. In het thuiskomen bij zichzelf. Tot nu toe vrouwen die met hun masculiene kwaliteiten een heel eind zijn gekomen. Veel verantwoordelijkheid voelen en krijgen en daar heel goed op gaan. Erkenning krijgen door en voor hun prestaties en het schijnbaar moeiteloos doen. Veel ballen in de lucht houden, als vrouw, moeder, dochter, vriendin, partner, zus.
Ik sta naast ze om woorden te geven aan hetgeen ze voelen. Ik sta naast ze om ze te leiden naar de plek waar ze willen zijn. Ik sta naast ze om patronen te herkennen en erkennen. Ik sta naast ze om hun tranen op te vangen als er gehuild wordt. Ik sta naast ze als ze afscheid mogen nemen van dingen die ze niet meer dienen. Ik sta naast ze als ze een doorbraak hebben. Ik sta naast ze als ze boos, verdrietig, blij, moedeloos, verloren zijn. Ik sta naast ze. Tot het niet mee nodig is en ze genoeg handvatten hebben om het helemaal zelf te doen.
I Love You
Ik zeg het tegen mezelf en tegen hen
Tegen mezelf en tegen jou
Ik kan niet anders meer
Ik wil niet anders meer
Liefs X
